«Μέχρι και την αγαπημένη μου Βενετία άφησα και ήρθα που; Στα Παρίσια! Ας είναι, ας είναι! Εγώ τη Βενετία την έχω μέσα στην καρδιά μου. . . Που είχε θέατρα εκατό και παλκοσένικα αμέτρητα!» Ο Τρουφαλντίνο μπερδεύοντας γράμματα, χρήματα, μπαούλα, απλωμένα ρούχα, πιατέλες με φαγητά και λαχταριστά γλυκά, κατάφερε να γίνει υπηρέτης δύο αφεντάδων αλλά και να κλέψει την καρδιά της αγαπημένης του. Πως; Λέγοντας μερικά ψεματάκια που και που, μόνον όταν το απαιτούσε η δουλειά του! Εξηγημένα πράματα.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
