Το βιβλίο αυτό αποτελεί μια επιλογή αφηγηματικών κειμένων -διηγημάτων στην πλειονότητα τους- που έχουν γραφεί, συνειδητά ή ασύνειδα, κάτω από το θεόρατο, όσο μια χώρα, πλατάνι που φύτεψε κι ανάθρεψε ο παμμέγιστος Σκιαθίτης διηγηματογράφος. Θα αρκούσε η αθάνατη ρήση του Γιάννη Τσαρούχη για τον Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη, πως με δυο τρία θρησκόληπτα και αγράμματα γραΐδια του νησιού του αχρηστεύει τον Φρόυντ, για να διατηρείται ολοζώντανη μέσα μας η φλόγα για μια μορφή των Γραμμάτων μας που λειτουργεί ως σωσίβιο σε, εθνικά και παγκόσμια, χαλεπέστατους καιρούς. Ένα κεράκι στη μνήμη του και το βιβλίο αυτό - αφιέρωμα μιας πολύπλαγκτης νεότερης γενιάς.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
