Τα τραγούδια αυτά τα σύναξα το καλοκαίρι του 1922 στο Κεφαλόβρυσο (Τριχωνίας) και στην Αρτοτίνα (Δωρίδος). Ρουμελιώτικα λοιπόν τραγούδια. Πρώτη έρευνα χωρίς βοηθό μέσα στον ίδιο τον τόπο, μα ο φίλος κ. Μανόλης Τριανταφυλλίδης έλυσε αυτή τη δυσκολία εφοδιάζοντάς με γράμμα στον κ. Δ. Λουκόπουλο, τότε δημοδιδάσκαλο στο Κεφαλόβρυσο. [...]
Φωνόγραφο δεν είχα, το μόνο βέβαιο μέσο για να ξανακοιτάξει κανείς αργότερα, κι όσες φορές θέλει, το μαζεμένο υλικό, το μόνο επίσης μέσο για να το υποβάλει στην κρίση και στον τόσο χρήσιμο έλεγχο την άλλων. Έπρεπε λοιπόν ν` αναπληρωθεί η έλλειψη αυτή με λεπτόλογη φροντίδα και ακριβολογία. Μια φορά το τραγούδι γραμμένο, το εξέλεγχα πολλές φορές, μ` όλους τους τρόπους. Μου το τραγουδούσε ο τραγουδιστής, του το τραγουδούσα κι εγώ, μου τόπαιζε στο βιολί του κι ο κ. Λουκόπουλος, που τα τραγούδια τα ήξερε σαν τους καλύτερους τραγουδιστές. Το βιολί αυτό μου στάθηκε ανεκτίμητος βοηθός στα ελεύθερα τραγούδια, με την άστατη κυμαινόμενη γραμμή. Και δέκα και δεκαπέντε φορές γίνουνταν ο έλεγχος του κάθε τραγουδιού. Δε θέλω να πω μ` αυτό πως η συλλογή είναι αλάθευτη, ελπίζω μόνο οι ελλείψεις της να μην είναι ουσιαστικές. [...]