Ετούτες οι δεκαεννιά ιστορίες μας θυμίζουν τα χαλικάκια που σκόρπιζαν πίσω τους εκείνα τα παιδιά του παραμυθιού για να μη χάσουν το δρόμο. . . Στεκόμαστε για λίγο, ρίχνουμε μια ματιά μονάχα πίσω, σ` αυτά τα πενήντα χρόνια, και προχωράμε. Σίγουροι πως θα συναντηθούμε ξανά για να γιορτάσουμε, στην επόμενη στροφή, με κάποια άλλη αφορμή. (. . .)
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]