Το Σύνταγμα -με ρητή πλέον διάταξη (άρθ. 25 1γ)- δεν ρυθμίζει μόνο τις δημόσιες, αλλά και τις ιδιωτικές σχέσεις και ανάγεται έτσι σε καθολικό ρυθμιστή της συνολικής εθνικής έννομης τάξης. Η επέκταση της εφαρμογής των συνταγματικών δικαιωμάτων στις διαπροσωπικές σχέσεις κατέστησε το συνταγματικό δίκαιο `δικαστικό δίκαιο`. Το Σύνταγμα αποτελεί σήμερα -περισσότερο από ποτέ άλλοτε- έναν κώδικα απαραίτητο στην καθημερινή νομική πρακτική για κάθε σχεδόν υπόθεση. Επίσης, η αναθεώρηση του 2008, παρά το ότι επηρέασε περιορισμένο αριθμό άρθρων, εντούτοις αποτελεί ισχυρό λόγο παρουσίασης του τελικού κειμένου, όπως τελικά διαμορφώθηκε. (. . .)
[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]
