Η Χαμίντα, που ονειρεύεται τη μεγάλη ζωή, ο Κέρσα που λαχταράει το απαγορευμένο, ο Αμπάς που τολμάει ν` απλώσει το χέρι του, η Σανέγια, ο Σελίμ, είναι μερικοί μόνο από τους κατοίκους ενός μικρού δρόμου μέσα στο πολύβουο Κάιρο. Ξυπνούν σαν όλους τους ανθρώπους κάθε πρωί, δουλεύουν ή χαίρονται, μαλώνουν ή αγαπιούνται, λυπούνται ή ζηλεύουν, απολαμβάνουν τα αγαθά ή μεμψιμοιρούν για τις αδικίες της ζωής. Και σαν πέφτει το βράδυ, βρίσκουν αποκούμπι στα όνειρα ή στον φτιαχτό παράδεισο. Τι είναι αυτό που κάνει το σοκάκι τους διαφορετικό από τ` άλλα; Με εκπληκτική δεξιοτεχνία ακροβατούν, λες, πάνω σ` ένα τεντωμένο σκοινί κι ο Μαχφούζ τους παρακολουθεί αθέατος, καταγράφοντας όχι μόνο τις κινήσεις του σώματος αλλά και της ψυχής τους, τις σκέψεις τους που διαγράφονται ολοκάθαρα στην οθόνη του τυπωμένου χαρτιού. Είναι απρόβλεπτοι, καθόλου αναμενόμενοι κι αυτό είναι που κάνει τον Μαχφούζ έναν σπουδαίο συγγραφέα και τα βιβλία του πραγματικά διαμάντια στο στερέωμα της παγκόσμιας λογοτεχνίας.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]