Χειμώνας 1288. Σε ένα ήσυχο και απομονωμένο χωριό του Κερσί, μια παράξενη ομάδα μαυροντυμένων αντρών απάγει ένα αγοράκι, τον Περό. Ο ιερέας του χωριού, ο πατήρ Αμπά, αποφασίζει να τους αναζητήσει και να φέρει πάλι πίσω το παιδί... Την ίδια στιγμή, στην Ρώμη, ο ερευνητής Βενέδικτος Γκούι, ο άνθρωπος που υποστηρίζει πως έχει απάντηση για όλα, αναλαμβάνει μια νέα αποστολή: να εντοπίσει τα ίχνη ενός νεαρού υπαλλήλου του Λατερανού που έχει εξαφανιστεί μυστηριωδώς. Όλα τον οδηγούν σε μια ομάδα αντρών ντυμένων στα μαύρα... Χαμένα παιδιά, κρυπτογραφημένα έγγραφα, δολοφονημένοι καρδινάλιοι, απόπειρες ανάστασης νεκρών στην καρδιά του Μεσαίωνα, όταν η επιστήμη με τη δεισιδαιμονία βάδιζαν δίπλα δίπλα, τα θαύματα και οι απάτες ήταν καθημερινά φαινόμενα και η Καθολική Εκκλησία είχε τον πρώτο και τελευταίο λόγο στις ζωές των πιστών. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Οι μαύρες κηλίδες στις μασχάλες του ετοιμοθάνατου έσβησαν. Τα χείλη του ρόδισαν. Ανάσαινε με θόρυβο, επανερχόταν στη ζωή. Τέντωσε το σβέρκο, άνοιξε τα μάτια, προσπάθησε να καταλάβει που βρισκόταν. Ύστερα οι δυνάμεις του τον εγκατέλειψαν κι έπεσε στο στρώμα. Εκτός από τα μαλλιά και τα νύχια, εκτός από τα κάτω άκρα, η αρρώστια του σχεδόν δε διακρινόταν πια. Οι σπασμοί τον είχαν εγκαταλείψει, το μέτωπο του είχε γαληνέψει. Η Ατέ κατάλαβε ότι είχε αποκοιμηθεί. -Θεέ μου... είπε μόνο η Ατέ. Ο Περό σήκωσε το κεφάλι. -Ναι;

[Απόσπασμα από κείμενο παρουσίασης εκδότη ή έκδοσης]