Όπως λέει ο ίδιος του ο συγγραφέας, το βιβλίο αυτό δεν είναι μια βιογραφία του Μαρσέλ Προύστ. Πώς να γράψεις εξάλλου τη βιογραφία ενός ανθρώπου ο οποίος, αυτοβιογραφούμενος, έχτισε ένα από τα επιβλητικότερα λογοτεχνικά μνημεία του 20ου αιώνα; Στο βιβλίο αυτό, ο Πιέτρο Τσιτάτι ακολουθεί τον δυσκολότερο και πιο γοητευτικό δρόμο: χωρίς να εγκαταλείψει τον ρόλο του αναγνώστη του «Αναζητώντας τον χαμένο χρόνο», προσπαθεί να διακρίνει τις σκιές που κινούνται στη σκοτεινή του πλευρά, αυτές που οδήγησαν τον Προυστ από την πληθωρικότητα της κοινωνικής ζωής στη δυστυχία, από τα πολύβουα σαλόνια του κοσμικού στην απομόνωση του συγγραφέα. Και κάπως έτσι, «αναζητώντας» τον χρόνο του αναγνώστη, θα συναντηθεί με την ανθρωπιά και την ιδιοφυΐα του Μαρσέλ Προυστ.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
