Τέσσερις υιούς απέκτησε ο βασιλιάς του Άπμεντς, κι οι τέσσερεις σκορπίσανε στη γη ψάχνοντας δόξα, θησαυρούς και περιπέτειες. Ο πιο μικρός, ο Ραλφ, και της βασίλισσας ο πιο αγαπημένος, ετούτος έφυγε σκαστός, γιατί σ` εκείνον έλαχε ο κλήρος για να μείνει. Κι όχι μονάχα το `σκασε, μα έβαλε στόχο του την πιο μεγάλη περιπέτεια απ` όλους. Μαγεύτηκε απ` τους θρύλους για τ` αθάνατο νερό, και κίνησε να πάει στα πέρατα του Κόσμου, εκεί στις Πέρα Χώρες, όπου αναβλύζει -λένε- η θαυματουργή πηγή, το Πηγάδι στο Τέλος του Κόσμου που, όποιος απ` το νερό του πιει κερδίζει αιώνια νιότη και χαρά. (. . .)
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
