Στα 1914, ο Μιχάλης Στασινόπουλος φτάνει στη χώρα των Ίπο της Ανατολικής Νιγηρίας με όνειρα και φιλοδοξίες για πλούτη και δύναμη. Μέσα σε αντίξοες συνθήκες, μέσα από το ανατριχιαστικό πέπλο της μαύρης μαγείας κι έναν άγνωστο γι’ αυτόν κόσμο της Αφρικής, προσπαθεί να ζήσει τη ζωή του λευκού. Η αισθησιακή παρουσία της Δήμητρας ομορφαίνει τις μοναχικές οδοιπορίες του. Επάνω στο άλογο, σαν νύμφη του δάσους, μέσα στο κανό σαν σειρήνα του ποταμού, γεννιέται μέσα από φωτεινούς ιριδισμούς του απομεσήμερου και τον οδηγεί στα ατελείωτα ταξίδια του. Μια γυναίκα που αναδύεται μέσα απ’ τον πολιτισμό για να αφομοιωθεί με τη λαγνεία και τα έθιμα της Αφρικής. Λες και πλάστηκε μέσα απ’ το κλάμα της καταιγίδας, μέσα από το χρώμα της μοναξιάς. . . .Τη σκυτάλη για το μεγάλο ταξίδι θα πάρουν ο Σπύρος και η Μάγδα. Σε διαφορετικές εποχές, συνεχίζουν ό,τι άφησαν οι προηγούμενοι. Δύο βίοι παράλληλοι με ίδια μοναξιά, ίδια ρίσκα, ίδια δίψα για δημιουργία. Χαμένοι στη γη του βροχερού δάσους, άνθρωποι απ’ την ίδια πατρίδα αλληλο-εξοντώνονται για κοινά συμφέροντα. Μια ιστορία έρωτα, προδοσίας, μοναξιάς και μυστηρίου. Και όταν μαύροι και λευκοί εξαντλήσουν όλα τα αποθέματα της καρδιάς τους, καταφεύγουν σ’ ένα έργο ισοπέδωσης των ονείρων!

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]