Στη διδασκαλία της Ιστορίας εντοπίζονται κατά καιρούς προβλήματα που δυσχεραίνουν τη διδακτική διαδικασία, αλλοιώνουν το περιεχόμενο του μαθήματος και εν πολλοίς ακυρώνουν το λόγο ύπαρξής του. Για τους λόγους αυτούς σκοπός αυτού του βιβλίου είναι η διερεύνηση των τρεχουσών εξελίξεων στο χώρο της Διδακτικής της Ιστορίας στην Ελλάδα καθώς και η θέση του μαθήματος της Ιστορίας στο ελληνικό σχολείο, κατά την πρώτη δεκαετία του 21ου αιώνα.
Ο συγγραφέας προσεγγίζει επίσης τη σύνδεση και τον αλληλοσυσχετισμό μεταξύ της σχολικής Ιστορίας, της Γνωστικής και Εκπαιδευτικής Ψυχολογίας και της Συναισθηματικής Νοημοσύνης. Επιπλέον, δίνει ιδιαίτερη έμφαση στις λεγόμενες `δευτερεύουσες έννοιες` της Ιστορίας και κυρίως στην έννοια της `λογικής κατανόησης`, με την παρουσίαση ενός ενδεικτικού διδακτικού παραδείγματος.
Η συζήτηση που γίνεται στις σελίδες του βιβλίου έχει ως στόχο να συμβάλει στον ευρύτερο διάλογο για τη νοηματοδότηση του μαθήματος της Ιστορίας στο Σχολείο. Με τον επαναπροσδιορισμό των στόχων της ανάλογα με τις εξελίξεις, την αναθεώρηση και την προσαρμογή των μεθόδων της καθώς και με την ανανέωση του περιεχομένου της, η Ιστορία παραμένει ουσιώδης και ελκυστική και για τους μαθητές αλλά και για τους εκπαιδευτικούς.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]