Το `Παλίμψηστο του Έρωτος` επικεντρώνεται στη διερεύνηση της σύνθεσης της ψυχής. Ο έρωτας με όλες τις αποχρώσεις αποτελεί βασική, κορυφαία έκφραση της ύπαρξης και ως εκ τούτου οδηγό, υπό προϋποθέσεις, της ανίχνευσης του είναι. Η σύσταση του εσωτερικού ανάγλυφου δεν μπορεί να γίνει κατανοητή χωρίς την ερμηνεία της γενεαλογίας της ψυχής. Μέσω μιας ιστορίας έντονου πάθους, όπου το είδωλο προκύπτει στα `μέτρα` της ψυχής, ως έκφρασή της, ο συγγραφέας χρησιμοποιεί όλες σχεδόν τις τεχνικές αφήγησης (από το δοκίμιο μέχρι το θεατρικό λόγο) με σκοπό να παρουσιάσει τις αλλεπάλληλες `επιστρώσεις`, δηλαδή τα διαρκή γραφήματα, προσθήκες και αφαιρέσεις, του πάπυρου της ψυχής.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
