Το παιδί και η παιδική ηλικία βρίσκονται τις τελευταίες δεκαετίες στο κέντρο του κοινωνικού ενδιαφέροντος. Συχνά, η μεταπολεμική περίοδος αντιπαρατίθεται στο παρελθόν. Πράγματι, έχουν γίνει σημαντικά βήματα όσον αφορά τη θέση του παιδιού στην κοινωνία. Η απολυτοποίηση όμως των απόψεων εμποδίζει την ψύχραιμη αποτίμηση. Η παιδοκεντρικότητα ως αίτημα ανθρωπιστικό μετατρέπεται σε δεσμωτήριο των παιδιών. Ο καταναλωτισμός και η διαφήμιση ως νέοι παράγοντες στη διαπαιδαγώγηση συμβάλλουν σημαντικά σ’ αυτό.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
