Στο `Μικρό Δαχτυλάκι της Ολυμπιάδος`, ο συγγραφέας σε πλήρη συνενοχή με τους ηθοποιούς του, αποδεχόμενος τις βαθύτερες και ανομολόγητες επιθυμίες τους, ανθρώπινες και θεατρικές, σε ένα επικίνδυνο αλλά απολαυστικότατο παιχνίδι διένειμε τους ρόλους εμπαιζόντων-εμπαιζομένων και εξίσωσε την Αρανέα με την Μπέσσυ Βασιλοπούλου-Μάλφα, τη Γαΐα Σιγγαλίνα με την Εύα Βλαχάκου, την Πομπιλία Ρουφίνα με τη Λίλυ Καλογιώργου, τη Λελία Ορτία με την Ελισσάβετ Κωνσταντινίδου, τον Γυναιοφέροντα με τον Τάσο Λιανό και τον ψευδορήτορα Πολύδοξο με τον Αντώνη Ραμπαούνη.
Στο πρόσωπο των ίδιων ηθοποιών ο συγγραφέας φαντάζεται, από τώρα, τα νέα, τα μελλοντικά θεατρικά πρόσωπα των ονείρων του. Και, κυρίως, το εύχεται. Είναι δύσκολο, αφόρητα δύσκολο, να διαρκέσει το παιχνίδι.
Κάποια στιγμή, μοιραία, τα παιδιά θα το εγκαταλείψουν, θα ενηλικιωθούν, θα πασχίσουν να κατοχυρώσουν το μέλλον και τη μοναξιά τους.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]