«Πετάχτηκα απ` το κρεβάτι μου. Ήμουν σίγουρος ότι η καρδιά μου είχε σταματήσει για κάποια δευτερόλεπτα. Εκείνο το βλέμμα!. Ναι, το είχα δει και τώρα, πριν από λίγες ώρες. Ήταν της Μαρίας... Της πανέμορφης κοπέλας, με το μελαγχολικό χαμόγελο, που σ` οδηγούσε στο πιο όμορφο μέρος, που το γνώριζαν μόνο οι νεράιδες... Έτσι με είχε κοιτάξει κάποια στιγμή στο μικρό ζαχαροπλαστείο και απ` τα μάτια της είχε περάσει ένα παράξενο μπλε φως... Η γυναίκα μου ξύπνησε. Τι έπαθες; Ρώτησε. Ξέρεις τι ώρα είναι; Δεν έδωσα καμία σημασία στα λόγια της. Σκούπισα τον ιδρώτα από το μέτωπό μου και σηκώθηκα. Όχι δεν ήταν όνειρο αυτό. Η Μαρία ήταν πραγματική, ερχόταν στο μαγαζί. Την ερωτεύτηκα μάλιστα... Τι συνέβαινε;»
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
