Στα δεκαπέντε κείμενα του τόμου συζητούνται οι νόμοι και οι κανόνες της καλλιτεχνικής δημιουργίας στο λαϊκό παραμύθι (και στα συναφή είδη της λαϊκής λογοτεχνίας: ευτράπελη διήγηση, μύθος και μυθική παράδοση, θρησκευτική διήγηση), συνδεδεμένοι με τις σταθερές ανθρωπολογικές αξίες του. Αναζητούνται επίσης οι όροι λειτουργίας του παραμυθιού, η σχέση, μέσα σ’ αυτό, του λαϊκού με το λόγιο, του ιστορικού με το αϊστορικό, του πραγματικού με το φανταστικό, η παρουσία του υπερφυσικού και του μεταφυσικού και η ιδιάζουσα προσαρμογή του, οι κρυφές σημασιοδοτήσεις του παραλόγου και το παιχνίδι του παραμυθιού με το παράλογο, η σχέση του τραγικού με το κωμικό.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
