Ρωσία 1919, τρίτο έτος της κόκκινης επανάστασης, η πιο κρίσιμη χρονιά του εμφύλιου πολέμου. Σε μια πολίχνη κάπου στη Σιβηρία, μια ιδιόμορφη κλειστή αίρεση χριστιανών καταφέρνει να μένει ουδέτερη χάρη σε μια άγρια πίστη που απαρνείται το γενετήσιο ένστικτο. Η πολίχνη βρίσκεται στο έλεος ενός εκστρατευτικού τάγματος εξαντλημένων Τσέχων της αντεπανάστασης που ποθούν να επιστρέψουν το γρηγορότερο στην πατρίδα τους. (. . .) Σ` αυτό τον παγωμένο τόπο της εξορίας ο πόθος της εξουσίας μπλέκεται σ` έναν πυκνό ιστό, με τον καταπιεσμένο ερωτικό πόθο που ενσαρκώνει η Άννα Πέτροβνα, σύζυγος ενός θύματος πολέμου που ζει στην ίδια πολίχνη με τον μικρό της γιο. Τα πράγματα παίρνουν τραγική τροπή, όταν στην πολίχνη κάνει την εμφάνισή του ένας δραπέτης του τσαρικού κάτεργου, ο Σάμαριν, ένας ακραίος αναρχικός ακτιβιστής. Ένα αλληγορικό, σκληρό μυθιστόρημα για τη δύναμη της εξουσίας και της αγάπης, για την αξία της ανθρώπινης ζωής και για το νόημα της τρομοκρατίας. Ένα μυθιστόρημα γραμμένο με τη γνώση και τη μαστοριά των Ρώσων κλασικών.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]