Το κουνελάκι ζούσε σε μια κουφάλα στον κορμό μιας γέρικης βελανιδιάς. Ένα βράδυ κάποιος του χτύπησε την πόρτα. Το κουνελάκι δεν άνοιξε. Από τη χαραμάδα, διέκρινε μια κοκκινωπή, φουντωτή ουρά. Σίγουρα, θα ήταν μια πονηρή αλεπού που ήθελε να του κάνει κακό. Όλοι έλεγαν ότι οι αλεπούδες τρώνε τα κουνελάκια. Αυτή η αλεπού, όμως, το μόνο που ζητούσε ήταν να γίνουν φίλοι οι δυο τους. Κάποτε, το κουνελάκι νίκησε το φόβο του και αποφάσισε να διαπιστώσει από μόνο του τι θέλει η αλεπού. Μια και δυο, λοιπόν, ξεκίνησε να πάει να τη βρει. . .
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]