Δεκατρία διηγήματα απαρτίζουν την ανθολογία βελγικού γαλλόφωνου διηγήματος, η οποία κάτω από τον αινιγματικό τίτλο "Το κλειδί των ονείρων", με την υπογραφή του Marcel Marien, αντάξιου συνοδοιπόρου του Magritte, εισηγείται την εξερεύνηση μιας λογοτεχνίας στην πλέον ελλειπτική και εκτός κανόνων μορφή της. Η διαχρονική αυτή προσέγγιση της βελγικής γαλλόφωνης λογοτεχνίας επισκέπτεται όλα τα λογοτεχνικά ρεύματα, αναδεικνύοντας ωστόσο τα κύρια χαρακτηριστικά της: αυτοσαρκασμός και ειρωνεία, που εγγράφουν αυτή τη λογοτεχνία οριστικά στο πλαίσιο όχι της συλλογικής αλλά της ατομικής ιστορίας, κυριαρχία του ονειρικού και του φανταστικού, γόνιμη συνδυαστική λογικού και παραλόγου, που δανείζονται την αισθητική μορφή της αλληγορίας, της ψυχογραφίας, αλλά και του αστυνομικού διηγήματος.