«Ο καιρός ήταν θαυμάσιος και την επομένη. Με το φως της μέρας η υπόθεση της ψόφιας γάτας έμοιαζε μάλλον γελοία. Ο Ζαν-Λουί πήγε νωρίς στο γραφείο του. Η Γκάμπι, μαζί με την αλληλογραφία, του έδωσε κι ένα πακετάκι που δεν είχε σφραγίδα ταχυδρομείου. Μόνο τ` όνομά του ήταν γραμμένο με κεφαλαία γράμματα. Ούτε όνομα αποστολέα υπήρχε. Ο Ζαν-Λουί το άνοιξε κάπως παραξενεμένος. Μέσα στο πακέτο, τυλιγμένο σε μια γάζα, βρήκε το κεφάλι της γάτας».
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]