Τον 1ο μ.Χ. αιώνα ο Πομπώνιος Φλάτος ταξιδεύει στα πέρατα της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας αναζητώντας κάποια πηγή τα νερά της οποίας έχουν θαυματουργές ιδιότητες. Ταλαιπωρημένος από δυσεντερία, αφού επιμένει να δοκιμάζει το νερό κάθε πηγής που συναντά στο διάβα του, ο Πομπώνιος φτάνει στη Ναζαρέτ. Εκεί πρόκειται να εκτελεστεί ο ξυλουργός της πόλης, ο Ιωσήφ, ο οποίος έχει καταδικαστεί για τη δολοφονία ενός πλούσιου συμπολίτη του. Πεισμένος για την αθωότητα του πατέρα του, ένα ξανθωπό αγόρι με ροδοκόκκινα μάγουλα, αθώο αλλά λίγο παράξενο, εκλιπαρεί τον Πομπώνιο, με το αζημίωτο φυσικά, να εξιχνιάσει το έγκλημα και να ανακαλύψει τον πραγματικό ένοχο. Ο Ιωσήφ, άνθρωπος πράος και λιγομίλητος, κρύβει ωστόσο ένα μεγάλο μυστικό. Με χιούμορ στα όρια του παροξυσμού και αριστοτεχνική πλοκή που παρουσιάζει πρόσωπα ιστορικά και μη σε νέους απρόσμενους ρόλους, ο Εδουάρδο Μεντόθα δεν αφήνει τίποτα όρθιο στο βιβλίο αυτό. Κράμα ιστορικού μυθιστορήματος, αστυνομικής περιπέτειας και βίων αγίων, μα πάνω απ` όλα παρωδία όλων αυτών, το `Θαυμαστό ταξίδι του Πομπώνιου Φλάτου` είναι ίσως το πιο ευφάνταστο και απολαυστικά βλάσφημο έργο αυτού του μετρ της παρωδίας.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]