Με λόγο ευσύνοπτο, λιτό αλλά, όπως πάντα γλαφυρό, ο συγγραφέας κατορθώνει μέσα σε 410 σελίδες να καταγράψει την ιστορική περιπέτεια ενός κόσμου που η δράση του εκτάθηκε ως τα έσχατα όρια της κάποτε γνωστής οικουμένης και που έγινε, κατά τη φράση ξένου διανοητή, `ο κόσμος του κόσμου`! Το στολίδι της ανθρωπότητας. Ο αρχαίος ελληνικός κόσμος δεν έπαυσε ποτέ να γεννά το θαυμασμό κάθε πολιτισμένου ανθρώπου, διότι αυτός έβαλε τις βάσεις σε ό, τι μπορεί να ονομάζεται πολιτισμός. Πολλοί ιστορικοί μιλούν για ελληνικό θαύμα. Αλλά το θαύμα αυτό δεν είναι ό, τι δημιουργήθηκε στο παρελθόν. Το θαύμα έγκειται στο ότι η πολιτική, πνευματική και καλλιτεχνική δημιουργία των Ελλήνων έγινε γύρη για όλους σχεδόν τους πολιτισμούς. Ακόμη και πολλά τεχνολογικά επιτεύγματα του παρόντος έχουν `άρωμα` ελληνικό. Η ελληνική δημιουργία ήταν πάντα μια ζωντανή παρουσία.
Ο αρχαίος ελληνικός κόσμος, όπως είπε ο Κάρολος Μαρξ, αντιπροσωπεύει τη νεανική ηλικία της ανθρωπότητας. Είναι πάντοτε νέος. Αντίθετα, ο σύγχρονος κόσμος -κι ας τον λέμε νέο- αρχίζει να γίνεται ένας κόσμος άκοσμος, ανισόρροπος, γερασμένος και ξεθυμασμένος, διότι είναι ξεκομμένος από τη βρυσομάνα του ελληνικού πνεύματος. Στόχος του συγγραφέα με το βιβλίο αυτό είναι η επανασύνδεση του σημερινού -πρωτίστως ελληνικού- κόσμου με τις αρχέγονες ρίζες του, με τις `πηγές της νιότης` του. Να μάθουν τα Ελληνόπουλα την καταγωγή τους, από ποιους προέρχονται, για να μπορέσουν να γίνουν από τους προγόνους τους `πολλώ κάρρονες`. Να μάθουν ότι έρχονται από πολύ μακριά κι ότι έχουν χρέος να πάνε ακόμη πιο μακριά, προς ένα καλύτερο μέλλον με περισσότερο φως και να μην αρκούνται στο πυγολαμπιδικό φως που τους προσφέρει ένα άδοξο παρόν. Ο συγγραφέας, ως ιστορικός, έχει μια αγάπη για το παρελθόν αλλά και μια απέραντη νοσταλγία μέλλοντος. Αυτή τη νοσταλγία επιθυμεί κι επιζητεί να καλλιεργήσει στις ψυχές των νέων με το βιβλίο αυτό, που δεν προσφέρεται ως αναπαυτήριο αλλά ως εφαλτήριο για μεγαλύτερες εκτινάξεις...

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]