Σ` αυτά τα αφηγήματα σκιαγραφείται με αδρομέρεια, που την προσπορίζει η γνώση της αλήθειας και η αγανάκτηση, ό,τι συμβαίνει κάτω από τη λαμπρή επιφάνεια μιας πλανερής πραγματικότητας: το κυνήγημα του αλλόφυλου, η σαθρή αξία του χρυσαφιού, το αδικαιολόγητο φονικό και η κυνικότητα της ομολογίας του, η γελοιότητα των μεγάλων αμυντικών έργων που προκαλείται από τη θρασύτητα της αντίπαλης γελοιότητας, που όμως δεν λαμβάνεται υπόψη από τον αντίπαλο, η βεβαιότητα της απειλής της κακίας της, η θυσία του επιστήμονα που είναι αδιανόητη από το κατεστημένο του αφανισμού της Γης, η δυσωδία πίσω από τους δήθεν ηρωισμούς, η ανατριχιαστική άποψη για την ανταπόδοση της ευεργεσίας με την εξολόθρευση ενός λεωφορείου γεμάτο αθώους αμάχους στον «πόλεμο» της Γιουγκοσλαβίας, το αλυσόδεμα ενός ολόκληρου κόσμου από τις ανάγκες που του γεννάνε οι μοντέρνοι καιροί αλλά και το ξεβράκωμα του «εκπολιτισμένου» ανθρώπου με το πισωγύρισμά του στην εποχή της ανθρωποφαγίας, η γέννηση της «τρομοκρατίας» από την επιμονή ορισμένων να μην ενδώσουν στο ξεπούλημα της Φύσης και της Ανθρωπιάς, το λάθος μιας Επανάστασης να θέλει να ξεριζώσει από ηρωικούς μαχητές της τη δική τους άποψη για την ηθική της ζωής.
Και τα 10 αφηγήματα, συνδεδεμένα μεταξύ τους με τον ιστό του θάρρους να βρεθεί και να ειπωθεί η αλήθεια, είναι ισάριθμες δυνατές γροθιές στο στομάχι του παραμυθιασμένου με την «επίσημη», επιφανειακή, άποψη για το νόημα των όσων συμβαίνουν στον κόσμο. Είναι κανονιές από το πυροβόλο της γνώσης, χωρίς επικάλυψη από σιγαστήρες προκατασκευασμένων θέσεων και απόψεων.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]