Βοστόνη, 1950. Η Μερόπη φτάνει στην άλλη άκρη του κόσμου, αποφασισμένη να μη μιλήσει ποτέ και σε κανέναν για το παρελθόν της. Ο έρωτας, στο πρόσωπο του Μέμου, χτυπά την πόρτα της αλλά εκείνη αρνείται για χρόνια να τον δεχτεί. Τυλιγμένη σε ένα πέπλο μυστηρίου και χωρίς κανένα ενδιαφέρον για τη ζωή επιδίδεται στην κατασκευή κοσμημάτων και φτάνει στο απόγειο της επαγγελματικής επιτυχίας, αποκτώντας φήμη και πλούτη. Τριάντα χρόνια αργότερα επιστρέφει στην Ελλάδα για να συναντήσει δυο παιδιά, τον Αντώνη και τη Μένη, και να εξοφλήσει ένα παλιό χρέος. Ωστόσο, το δάκρυ του κρίνου παραμένει ανεξίτηλο να της θυμίζει τη μέρα που ο ήλιος χάθηκε για πάντα από τη ζωή της. Ο θάνατός της θα φέρει τον Αντώνη και τη Μένη αντιμέτωπους με ένα συγκλονιστικό αίνιγμα. (. . .)
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
