Ποια είναι η ιστορία του τσαγιού στην Κίνα και την Ιαπωνία; Ποια η σχέση του με την τέχνη, τη θρησκεία, την καθημερινή ζωή; Πόσο έχει επηρεάσει τη λογοτεχνία και την αρχιτεκτονική; Ποια η συμβολή του στην εξέλιξη του Ανατολικού πολιτισμού; Ποια η σύνδεσή του με το Ζεν και το Ταό; Πότε και πώς έφτασε στη Δύση; Το Βιβλίο του Τσαγιού, μιλάει για όλα αυτά και αποκαλύπτει πώς ένα απλό αφέψημα δημιούργησε τη δική του φιλοσοφία στην Κίνα και την Ιαπωνία, και πώς ταυτίσθηκε με τη «λατρεία του όμορφου έτσι όπως αναδεικνύεται μέσα από την καθημερινότητα». Ταυτόχρονα είναι και μία από τις πρώτες απόπειρες επικοινωνίας και έκκλησης για κατανόηση της διαφορετικότητας των δύο μεγάλων πολιτισμών, του Ανατολικού και του Δυτικού, καθώς εκείνη την εποχή, στα τέλη του 19ου και στις αρχές του 20ού αιώνα, η Ιαπωνία άρχιζε να ανοίγει τα σύνορά της στη Δύση. Ο Okakura Kakuzo και ήθελε και πίστευε σε αυτό το άνοιγμα της χώρας του αλλά υπερασπιζόταν με πάθος την άποψη ότι αυτό δεν θα έπρεπε σε καμία περίπτωση να σημαίνει τον ταυτόχρονο αφανισμό της ιδιαίτερης κουλτούρας και πολιτιστικής κληρονομιάς της χώρας του. Ένα βιβλίο που αν και έχει γραφθεί πριν από σχεδόν έναν αιώνα, παραμένει συναρπαστικό, ενδιαφέρον και πάντα επίκαιρο για χώρες με ιδιαίτερη πολιτιστική κληρονομιά, όπως η Ελλάδα, που αντιμετωπίζουν τις ίδιες προκλήσεις καθώς ανοίγουν τα δικά τους σύνορα στο διαφορετικό και το καινούργιο.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]