Κανείς δεν την έψαχνε, κανείς δεν την περίμενε, κανείς δεν γνώριζε την ύπαρξή της, όμως μόλις την είδαν την αναγνώρισαν σαν να την έψαχναν καιρό. Η τυχαία ανακάλυψή της τον Απρίλιο του 1820 από τον Έλληνα Γιώργο Κεντρώτα, η απαγωγή της από τους Γάλλους μνηστήρες της και η μεταφορά της στο Λούβρο αποκαλύπτουν ένα μόνο μέρος του μυστικού της Αφροδίτης της Μήλου, της ντίβας που συνεχίζει δύο αιώνες μετά την αναγέννησή της να σαρώνει τις προτιμήσεις του κοινού. Ποιος και γιατί την πρωτοβάφτισε Αφροδίτη, ο συνταγματάρχης των Φιλελλήνων Ολιβιέ Βουτιέ, ο θαλασσοπόρος Ντυμόν ντ’ Υρβίλ ή ο κόμης Μαρσελύς; Ποιος ο ρόλος του Έλληνα συλλέκτη αρχαιοτήτων Νικολάκη Μουρούζη; Αν όντως βρέθηκε το αριστερό της χέρι με το «μήλον της έριδος», τότε ποιος το πήρε και πού χάθηκε; Το πραγματικό μυστικό της Αφροδίτης το κρύβει η ίδια της η μορφή. Η ιστορία της είναι η ιστορία της αναγέννησης ενός αριστουργήματος λίγους μήνες πριν ξεκινήσει ο αγώνας για την Αναγέννηση της νέας Ελλάδας, στην Ευρώπη της Ιεράς Συμμαχίας.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]