Η γεωπολιτική θέση του Αιγαίου μεταξύ Ανατολής και Δύσης συνετέλεσε ώστε στα διάσπαρτα νησιά του να αναπτυχθούν πανάρχαιοι πολιτισμοί και αυτό να γίνει γέφυρα για την ιστορική και πολιτιστική σύνδεση της Ευρώπης με την Ανατολή. Από τη νεολιθική ήδη εποχή, όταν για πρώτη φορά ο άνθρωπος ρίχνεται στη περιπέτεια των θαλασσινών ταξιδιών, τα μικρά ξύλινα σκάφη του κυκλαδίτη ναυτικού, που αυλακώνουν απ` άκρη σ` άκρη το Αιγαίο μεταφέροντας εμπορεύματα από και προς την Ανατολή, γίνονται φορείς πολιτιστικών αγαθών και το Αιγαίο δίαυλος για τις εμπορικές συναλλαγές. (...) Νομίσματα πρωτοεμφανίστηκαν στην περιοχή του Αιγαίου, στη Λυδία και στην Ιωνία ήδη από τα τέλη του 7ου αι. π.Χ. Από εκεί και μέσω των θαλάσσιων διαδρομών η επινόηση αυτή μεταλαμπαδεύτηκε στον ελλαδικό χώρο. Πρώτη η Αίγινα, μεγάλη ναυτική και εμπορική δύναμη της εποχής, έκοψε νομίσματα τα χρόνια που ακολουθούν το 570 π.Χ. Το παράδειγμά της ακολουθεί αμέσως μετά η Αθήνα, η Κόρινθος και η Χαλκίδα. Τα νησιά του Αιγαίου έχουν να επιδείξουν στα αρχαϊκά χρόνια μια ιδιαίτερα σημαντική νομισματοκοπία, η οποία είναι αψευδής μάρτυρας της ευημερίας και της πολιτιστικής τους ανάπτυξης. Στη μικρή στρογγυλή επιφάνεια των νομισμάτων τους, που αποτελούν πραγματικά έργα τέχνης εφάμιλλα αυτών της μεγάλης γλυπτικής, χαράσσονται θέματα συμβολικά με άμεση αναφορά στο όνομα της πόλης που τα έκοψε, όπως τα «λαλούντα σύμβολα». Θέματα εμπνευσμένα από τη λατρεία των θεών και των ηρώων, από τη μυθολογία, από τη χλωρίδα και την πανίδα των νησιών. Παραστάσεις που με μεγάλη ευαισθησία φιλοτέχνησε ο άγνωστος αρχαίος χαράκτης.

[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]