Στη χώρα υπήρχε ένα αηδόνι που πετούσε χαρούμενο από κλαδί σε κλαδί κελαηδώντας. Υπήρχε όμως και ένας αυτοκράτορας, που ήθελε το αηδόνι να κελαηδάει μόνο για κείνον και για κανέναν άλλον. Έτσι μερικοί αυλικοί έπρεπε να πάνε αμέσως να το πιάσουν. Το αηδόνι τώρα κελαηδούσε μέσα από το κλουβί του και όλα πήγαιναν πολύ καλά και ωραία. Κάποτε ο αυτοκράτορας έλαβε ως δώρο ένα μεγάλο κουτί, που είχε μέσα ένα άλλο αηδόνι, κουρδιστό και ψεύτικο. . .
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]