Ένα τηλεφώνημα νυχτερινό και η Αννέτα των παιδικών μας χρόνων, εμένα και της αδελφής μου, ρωτούσε για μας. «Τι θα` λεγες αν σου είχα πει ότι σκεφτόμουνα τους Ντε Μάγιο;» ρωτούσα την αδελφή μου. Η Αννέτα ήταν η τελευταία που επέζησε στην οικογένεια αυτή. «Τι σκαρώνεις τώρα;» Φωκίωνος Νέγρη δεκαετία του πιο άγριου πολέμου και του κατατρεγμού που είχε εξολοθρεύσει εκατομμύρια Εβραίους και άλλους που μπλέχτηκαν σ` αυτό τον άδικο και ανεξήγητο πόλεμο. Υπήρξε μια συγκινησιακή αφορμή που ο διωγμός των Εβραίων και η συμμετοχή, στο μεγάλο αυτό θέμα της ιστορίας της Ελλάδας, του πατέρα μας με την τρομακτική απόφαση να κρύψει τη μεγάλη συντροφιά των Εβραίων φίλων της Φωκίωνος Νέγρη 32. Το σκηνικό του βιβλίου «χτίστηκε» απ` την αρχή σε μια de profundis αφήγηση δική μου, στην αγωνία μου να προφτάσω να πω όλα εκείνα που μαζεύτηκαν και με πονάνε εδώ και χρόνια σ` αυτόν το χώρο της παιδικής και εφηβικής μου ζωής. Μέσα απ` αυτή την καταγραφή περνάνε τα μεγάλα γεγονότα που σημάδεψαν τη χώρα μας από το `40 μέχρι τώρα και προσθέτουν απ` αυτά ένα κεφάλαιο στη ζωή μου.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]