«Δεν υπάρχει ούτε καλή ούτε κακή χρήση της ελεύθερης έκφρασης, υπάρχει μονάχα ανεπαρκής χρήση της». Αυτή η ρήση του Ραούλ Βανεγκέμ δίνει τον τόνο σ` ένα δοκίμιο που είναι αφιερωμένο στην πιο θεμελιώδη ελευθερία του ανθρώπου. Ένα μαχητικό κείμενο που υπερασπίζεται μια ελευθερία η οποία δεν πρέπει να υπόκειται σε περιορισμούς, είτε πολιτικούς είτε ηθικούς είτε νομικούς. Απέναντι στις απαράβατες αλήθειες και τα κρατικά μυστικά, απέναντι στους νόμους για τη συκοφαντία, το ρατσισμό και την πορνογραφία, ο συγγραφέας θεωρεί πως δεν μπορούμε να αντιμετωπίσουμε και να νικήσουμε την ανοησία και την ατιμία, παρά μόνο αν αντιπαλέψουμε τις συνθήκες που τις καθιστούν δυνατές. (. . .)
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
