Η φιλοσοφία: δεν είναι ούτε ενατένιση, ούτε αναστοχασμός, ούτε επικοινωνία, αν και κάποια στιγμή κατάφερε να πιστέψει ότι είναι πότε το ένα, πότε το άλλο, λόγω της ικανότητας που έχει ο κάθε πνευματικός κλάδος να γεννά τις ίδιες του τις αυταπάτες και να κρύβεται πίσω από ένα σύννεφο ομίχλης το οποίο εκπέμπει επί τούτου. Δεν είναι ενατένιση, επειδή ενατένιση είναι τα ίδια τα πράγματα καθ` όσον τα βλέπουμε μέσα από την δημιουργία των ίδιων τους των εννοιών. Επίσης, δεν είναι αναστοχασμός αφού κανείς δεν χρειάζεται την φιλοσοφία για να αναστοχαστεί πάνω σε κάτι: νομίζουμε ότι δίνουμε πολλά στην φιλοσοφία με το να την κάνουμε τέχνη του αναστοχασμού, της αποστερούμε, όμως, τα πάντα, αφού ούτε οι μαθηματικοί περίμεναν ποτέ τους φιλοσόφους, για να αναστοχαστούν πάνω στα μαθηματικά, ούτε οι καλλιτέχνες, για να αναστοχαστούν πάνω στην ζωγραφική ή στην μουσική. Το να ισχυρίζεσαι, λοιπόν, πώς αυτοί γίνονται φιλόσοφοι, μοιάζει απλά με κακόγουστο αστείο, επειδή ο αναστοχασμός τους ανήκει στην αντίστοιχη δημιουργία.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]