Οι συγγραφείς του βιβλίου αυτού, εκκινώντας από την υπόθεση ότι η τηλεόραση δεν είναι μια αυθύπαρκτη ουσία, αλλά πρωτίστως ένα κοινωνικό προϊόν (με τις δικές του φυσικά ιδιαιτερότητες), επιχειρούν να διερευνήσουν τις συγκεκριμένες σχέσεις της με την ελληνική κοινωνία στο πλαίσιο της διεθνούς εμπειρίας. Πώς η ελληνική κοινωνία ενσωμάτωσε το καινούργιο αυτό μέσο και πώς στη συνέχεια αυτό αναδρώντας επηρέασε, αναδιαμόρφωσε κάποιες πλευρές της ελληνικής κοινωνίας και κουλτούρας; Επτά μελέτες για την αμφίδρομη σχέση της τηλεόρασης με ισάριθμους θεσμούς της κοινωνίας μας, την πολιτική, την αγορά, την εκπαίδευση, τον Τύπο, τον κινηματογράφο, τον αθλητισμό και την οικογένεια.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
