Η Χαρακτική στο ξύλο - Ξυλογραφία - ανθίζει ταυτόχρονα στην Ιταλία, τη Γερμανία, και τη Γαλλία. Τα πιο ωραία Εικονογραφημένα βιβλία τυπώνονταν από τα τυπογραφεία της Φλωρεντίας και της Βενετίας τον ΙΕ /Αιώνα. Η Τεχνική της Ξυλογραφίας είναι απλή. Σχεδιάζουμε το σχέδιο, ανάποδα επί ενός Ξύλινου τελάρου και με μεγάλη προσοχή ο καλλιτέχνης χαράσσει τα σημεία που δεν πρέπει να είναι μελανωμένα, και αφήνει αντίθετα υπερυψωμένα την περίμετρο και τα άλλα χαρακτηριστικά του σχεδίου. Για να πραγματοποιήσει την Χάραξη μεταχειρίζεται διάφορα εργαλεία που σκόπιμα κατασκευάζει, π.χ. καλέμια, σκαρπέλα με κανάλια για έπιπλα, και οποιαδήποτε άλλα θεωρεί αναγκαία. Δεν είναι σπάνιες περιπτώσεις, όπου Χαράκτες Ξυλογραφίας αγαπούσαν να Χαράσσουν το Ξύλο τους με το σουγιαδάκι τους, έτσι απλά. Εύχρηστα μελάνια για την εκτύπωση, είναι τα κοινά τυπογραφικά που τα εξάπλωναν στα χαραγμένα τελάρα με ένα συνηθισμένο ελαστικό ρολό τυπογραφίας `γόμα.

Η εκτύπωση γινόταν είτε με μία απλή πίεση του χεριού, είτε με μία στρογγυλή ράβδο από Ελεφαντόδοντο, η ακόμα αργότερα και μηχανικά (με πρέσες, ή κοινές εκτυπωτικές μηχανές). Μια σπουδαία τελειοποίησης της τεχνικής αυτής, είναι η Ξυλογραφία με πλέον του ενός Ξύλινου τελάρου, κατάλληλα σχεδιασμένα και ποικιλόμορφα μελανωμένα. Οι Κινέζοι και οι Ιάπωνες για Αιώνες εκτύπωναν σε μετάξια ή σε χαρτί φιγούρες Ξυλογραφημένες. Πάρα πολλοί, δε κύλινδροι Ξυλογραφίας, ανακαλύφθηκαν σε αρκετά μνήματα παλαιών Νεκροταφείων τους. Ένα άλλο σύστημα Χαρακτικής, αντίθετο προς αυτό το της Ξυλογραφίας, είναι αυτό που ονομάζουμε ΜΠΙΡΕΝ, - Χαρακτική με καλέμι - το θέμα προς εκμάθηση, η κυρίως ασχολία του Χαράκτη Αργ/χοϊας.

Με την μέθοδο αυτή ο Χαράκτης δεν εκμεταλλεύεται τα υπερυψωμένα μέρη του τελάρου μα τις κοιλότητες ττου που γίνονται απ```` την καλέμια. Αυτή η Χαρακτική γίνεται πάντα επί μετάλλου (Χαλκό ή Ατσάλι ), ο Καλλιτέχνης μεταχειρίζεται καλέμια είτε από απλό Σίδηρο, είτε από Ατσάλι βαμμένο. Χαράσσει δε σκάβοντας το σχέδιο, σε όλες τις περιμέτρους, και τα χαρακτηριστικά του. Ο τρόπος εξάπλωσης της μελάνης, είναι ο ίδιος. Επί της Λάστρας* με μία τσόχα ή με άλλο μέσον περνούμε την μελάνη από την επιφάνεια της αφήνοντας αυτήν να παραμείνει μόνο μέσ` τα χαραγμένα αυλάκια, κατόπι πιέζουμε δυνατά, ή με μηχανικά μέσα, (πρέσσα) ή μ` ένα ελαστικό ρολό (γόμα) ένα φύλλο χάρτου υγρό, η μελάνη μεταφέρεται από το χαραγμένο αυλάκι στο χαρτί. Αυτό το σύστημα χάραξης, αποδίδεται στον Φλωρεντιανό Χρυσοχόο Masso Finiguera "1426 - 1464". Όπως θα δούμε παρακάτω, η Χαρακτική Χρυσοχοΐας είχε και έχει έντονο διακοσμητικό ρόλο. Χρησιμοποιείτο πολύ στην διακόσμηση των Πολεμικών στολών καθώς και των εξαρτημάτων αυτών. Αυτός, - Masso Finiguera - πέτυχε να αποτυπώσει μια διακόσμηση χαραγμένη απ` τον ίδιο, πάνω στο ένδυμα του. Πράγματι πριν γεμίσει τα χαραγμένα αυλάκια με Σμάλτο τα πέρασε με λάδι και κάπνα, ακούμπησε πάνω το ένδυμα του, και είδε πως είχε παραμείνει έντυπο το σχέδιο.

Αργότερα, καινούργιες τεχνικές παίρνουν τις θέσεις των παλαιών, όπως: Mezzotinto ή Manierre Noir, - για τους Γάλλους - Aquatinta, Lithografia, κλπ. Αυτά γενικά περί Χαρακτικής, και χρησιμοποίησης της. Ο Χαράκτης Αργυροχρυσοχοϊας, χρησιμοποιεί αυτήν για προσδιορισμό του αντικειμένου, στο οποίο καλείται να επέμβει, ή να διακοσμήσει. Δεν αναπαράγει - εκτός ειδικών περιπτώσεων -. Βασική αρχή, στην εργασία μας, είναι η τελειότερη οπτική επαφή, του αγοραστή με το αντικείμενο. Δανειζόμενοι λοιπόν, την ρήσην του ποιητή - το πολύ ψεύτικο, το λίγο είναι ντροπαλό, - πρέπει να βρούμε τη χρυσή τομή, πρόβλημα οποιασδήποτε καλλιτεχνικής φύσης, εργασίας. Τα καλέμια που χρησιμοποιεί ο Χαράκτης Αργυροχρυσοχοϊας είναι τα ίδια που χρησιμοποιούν και οι τεχνίτες αναπαραγωγής, μόνον που αφού το αντικείμενο είναι διαφορετικό χρησιμοποιεί περισσότερα καλέμια, που θα μπορούσαμε να πούμε, διακοσμητικά.

Ο Χαράκτης στην εργασία μας, πρέπει να είναι γνώστης του σχεδίου πρωταρχικά, και ανάλογα να χρησιμοποιείτο καλέμι που θα του επιφέρει το καλλίτερο επιδιωκόμενο αποτέλεσμα. Καλέμια που χρησιμοποιεί ο Χαράκτης Αργυροχρυσοχοϊας, σε διάφορα Νούμερα είναι: Α: ΟΓΚΕΛΛΑ Β: ΜΙΣΟΣΤΡΟΓΓΥΛΟ Γ: ΠΛΑΤΥ ή ΔΙΑΚΟΣΜΗΤΙΚΟ Δ: ΤΕΤΡΑΓΩΝΟ Ε: ΛΟΞΟΤΜΗΤΟ ΣΤ: ΜΑΧΑΙΡΙ ή ΜΑΧΑΙΡΩΤΟ Ζ: ΚΟΠΙΔΙ Η: ΡΟΜΒΟΣ. θ: ΑΜΥΓΔΑΛΩΤΟ ή ΟΒΑΛΑΚΙ Ι: ΓΡΑΜΜΩΤΟ ή ΡΙΓΩΤΟ Πέραν αυτών των καλεμιών ο Χαράκτης Αργυροχρυσοχοϊας έχει την δυνατότητα χρησιμοποίησης και άλλων βοηθητικών μέσων.

Φυσικά στην εργασία του ο Χαράκτης Αργ/χοϊας ως επί το πλείστον λειτουργεί σε προσωπικό πελατειακό επίπεδο, δηλαδή Ονόματα, Συμπλέγματα αρχικών Ονοματεπωνύμου, κι άλλων ατομικών πελατειακών στοιχείων, όπως: Ζώδια κλπ. Σε ενδεικτικά στοιχεία, του τόπου προέλευσης του αντικειμένου, π.χ. Τουριστικά κλπ. Καθώς και γενικότερου θρησκευτικού περιεχομένου. Η γνώση του καλεμιού όμως δεν σταματάει εδώ. Ο γνώστης μπορεί να το χρησιμοποιήσει, σε διάφορες άλλες εργασίες του επαγγέλματος, όπως: Αδαμαντοδεσία ή Καρφωτική, Πλαστική - Μοντελισμός σε κερί-Μεταλλοπλαστική κλπ. Το καλέμι είναι ένα εργαλείο βασικό στην Αργυροχρυσοχοϊα, και ως εκ τούτου η γνώση του, προσφέρει πάρα πολλά, όπως εξ άλλου και κάθε εργαλείο που χρησιμοποιεί ο οποιοσδήποτε καλλιτέχνης στην εργασία του. Κάτι που πρέπει να συνειδητοποιήσουν, όσοι ασχολούνται με την εργασία μας, είναι ότι. Αυτή είναι ένα σύνολο πολλών τεχνών σε μικρογραφία εκτός από βιοποριστικό επάγγελμα.