(...) Οι Ταξιστικές Θεωρήσεις αποτελούν μιαν ανάλογη `ανασκαφή` στο παρελθόν. Σκοπός της μελέτης είναι η συνεκτικότερη κατανόηση του παρόντος - ή τουλάχιστον, το να απαντηθούν μια σειρά από απορίες του συγγραφέα, απορίες που προέκυψαν από τη μελέτη των σύγχρονων θεωρήσεων για την εγκληματικότητα, την κοινωνική απόκλιση και την αντικοινωνικότητα. Η δε προσοχή είναι στραμμένη σε ορισμένες θεωρήσεις που παρέμειναν `κρυμμένες` ή αφανείς στις σύγχρονες αφηγήσεις των σχετικών κοινωνικών επιστημών για το παρελθόν τους. Ίσως γιατί κρίθηκε ότι ήταν δευτερεύουσας σημασίας ή ότι ξεπεράστηκαν χάρη στην ανάπτυξη που γνώρισαν οι επιστήμες αυτές κατά τον 20ο αιώνα. Ή και γιατί αντιτίθενται επίμονα στις σύγχρονες αφηγήσεις, τις αμφισβητούν ολικά ή μερικά. Η ανάδειξη των τριών ταξιστικών θεωρήσεων - για την επικίνδυνη τάξη, την εγκληματική τάξη και το υπόλειμμα - που σχηματίστηκαν κατά τον 19ο αιώνα αποτελεί μια προσπάθεια για κριτική αναδιαπραγμάτευση των σύγχρονων αφηγήσεων σχετικά με το παρελθόν της εγκληματολογίας και των επιστημών της κοινωνικής απόκλισης και της αντικοινωνικότητας. Μεταξύ άλλων, καθιστά τις αφηγήσεις λιγότερο φωτεινές. Άλλωστε, δεν πρέπει να ξεχνιέται πως οι κοινωνίες της δυτικής Ευρώπης κατά την περίοδο της Βιομηχανικής Επανάστασης τον 19ο αιώνα δεν αποτέλεσαν μόνο κοινωνίες της προόδου και του πολιτισμού. Συγχρόνως, αποτέλεσαν και κοινωνίες της βαρβαρότητας. Σ` αυτό το πλαίσιο, οι τρεις ταξιστικές θεωρήσεις στις οποίες η μελέτη έχει στραμμένη την προσοχή της συνέστησαν μέρος - ακριβέστερα, συνέστησαν κάποιες από τις θεωρητικές εκδοχές - της επικρατούσας βαρβαρότητας. Συνεπώς, έμμεσα έστω, οι Ταξιστικές Θεωρήσεις προτείνουν την κριτική αναδιαπραγμάτευση κάποιων από τις νεότερες τάσεις στην εγκληματολογία και τις επιστήμες της κοινωνικής απόκλισης και της αντικοινωνικότητας: Των τάσεων που, εμφανώς ή αφανώς, φέρουν ως συστατικά τους γενικές αρχές ή επιμέρους θεωρήματα που προέρχονται από τις τρεις ταξιστικές θεωρήσεις. (...)
[Απόσπασμα από το κείμενο της εισαγωγής της έκδοσης]
