Φέτος το καλοκαίρι τα παιδιά μου, μερικοί φίλοι μας κι εγώ ταξιδέψαμε προς τη Μακεδονία. Ήμαστε ο Νικόλας, η Χριστίνα, ο Βασίλης, η Ολυμπία, ο Κώστας, ο Χρήστος, η Ελένη, ο Αλέκος και η Αργίνη.
Γνωρίσαμε ανθρώπους, πόλεις και χωριά και την ωραία γη της Μακεδονίας με τις εύφορες πεδιάδες, τα ποτάμια και τα βουνά. Παντού τα πάντα -τα λόγια των ανθρώπων, οι θρύλοι, οι παραδόσεις και τα μνημεία- μας μιλούσαν για τη μακρόχρονη παρουσία των Ελλήνων στο χώρο αυτό από τα αρχαία χρόνια μέχρι σήμερα. Τα παιδιά θυμήθηκαν τον Αλέξανδρο και τη μεγάλη του εκστρατεία. Έτσι άρχισε μια μεγάλη συζήτηση, μιας κι ο καθένας είχε κάτι να πει ή να ρωτήσει για εκείνη τη μακρινή εποχή. Αποφασίσαμε λοιπόν να επισκεφτούμε διάφορα μουσεία αλλά και αρχαιολογικούς χώρους, όπου η ελληνική γη μας έχει αποκαλύψει πλούσια αρχαιολογικά ευρήματα από εκείνη την εποχή. Πήγαμε στο Μουσείο της Θεσσαλονίκης, στη Βεργίνα και στην Πέλλα, και είδαμε πόλεις, σπίτια, τάφους, ναούς, αγάλματα, κοσμήματα, καθημερινά σκεύη, εργαλεία, παιχνίδια. Ένας μαγευτικός κόσμος ζωντάνευε μπροστά μας. Ένας μαγευτικός κόσμος μας καλούσε επίμονα να `ταξιδέψουμε πίσω στο παρελθόν` και να τον γνωρίσουμε.