... Εκεί όπου χύθηκε το νερό φύτρωσε σε μια μέρα μια ωραιότατη τριανταφυλλιά και αγκάλιασε σαν στεφάνι την είσοδο του παλατιού... Το άρωμά της ήταν τόσο έντονο και ωραίο που ο Βασιλιάς θαύμασε την τριανταφυλλιά... και έτσι διέταξε όλους τους υπηρέτες του να τη φροντίζουν και να την ποτίζουν και προειδοποίησε πως θα τιμωρούσε όποιον έκοβε έστω και ένα τριαντάφυλλο. Η βασίλισσά του, η Ζουλού, ζήλεψε πολύ την τριανταφυλλιά... και διέταξε μια υπηρέτρια να την κόψει και να την πετάξει μακριά από το παλάτι...

Μια μέρα η γριά, η οποία είχε χύσει το νερό έξω από την είσοδο του παλατιού, πήγε στα δάσος για να μαζέψει ξύλα για το τζάκι της. Εκεί βρήκε τα κλαδιά της τριανταφυλλιάς...

Κάθε πρωί που ξυπνούσε η γριά, το σπίτι της ήταν πάντοτε πεντακάθαρο, είχε κομμένα ξύλα έτοιμα για το τζάκι και πάνω στη σόμπα της είχε έτοιμο ζεστό φαγητό. Η γριά αναρωτιόταν ποιος της καθάριζε το σπίτι της και ποιος της μαγείρευε όλο το βράδυ...

Περίμενε για αρκετή ώρα και ξαφνικά βλέπει μια πανέμορφη κοπέλα να βγαίνει από τα ξύλα της τριανταφυλλιάς και να καθαρίζει το σπίτι. Η γριά εμφανίστηκε αμέσως μπροστά στην κοπέλα...