Γιος ενός δημοσιογράφου, δικηγόρου και πολιτικού, ο νεαρός Ορχάν από πολύ νωρίς γνωρίζει τη φτώχεια, την εξαθλίωση και την προσφυγιά. Με το βάρος της οικογενειακής παράδοσης στους ώμους, αλλά και την επιλογή του να αντιταχθεί στις πατρικές προσδοκίες, ο Ορχάν θα ζήσει τα «χρόνια της αλητείας» του, γνωρίζοντας τον έρωτα - πρώτα με μια Ρωμιά κι ύστερα με μια Βόσνια -, την ψευδαίσθηση της ελευθερίας, την Ισταμπούλ των ονείρων αλλά και τη σκληρότητα του μεροκάματου στην υφαντουργία. Μυθιστόρημα «μύησης», το μυθιστόρημα αυτό καθιέρωσε τον Ορχάν Κεμάλ ως έναν από τους πρωτοπόρους της τουρκικής προοδευτικής και ρεαλιστικής λογοτεχνίας, έτσι όπως μιλώντας για τον εαυτό του μιλάει ταυτόχρονα για τη ζωή όλων εκείνων των «μικρών ανθρώπων» που ζούσαν στην καθυστερημένη Τουρκία πριν από το 1950. Μέρος αυτού που αποκαλέστηκε «Το Μυθιστόρημα του Μικρού Ανθρώπου», τα `Χρόνια της αλητείας` συγκαταλέγονται στα αριστουργήματα της τουρκικής λογοτεχνίας του 20ού αιώνα.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]