Η βαθιά του πίστη και ευλάβεια οδήγησε τα βήματα του πολύ μακριά απ` την πατρίδα του. Τον έκαναν να διασχίσει το `Μέσο Βασίλειο` και να φτάσει ως την Κεϋλάνη, αναζητώντας τα ιερά βιβλία της θρησκείας του, τα Βινάγια-πιτάκα. Ο Φα-χιεν ο νεαρός Κινέζος βουδιστής καλόγερος δεκαπέντε αιώνες πριν, ξεκίνησε αυτό το δύσκολο, επικίνδυνο, γεμάτο κακουχίες, αλλά και θαυμαστό ταξίδι με μόνο εφόδιο κι οδηγό την πίστη του στο Βούδα.
`Όταν ρίχνω τη ματιά μου πίσω σ` όλα εκείνα που πέρασα, η καρδιά μου αθέλητα συγκινείται και ο ιδρώτας τρέχει ποτάμι. Το ότι ήρθα αντιμέτωπος με τον κίνδυνο και πέρασα μέσα από τα πιο επικίνδυνα μέρη χωρίς να σκεφθώ ή να λυπηθώ τον εαυτό μου, ήταν επειδή είχα έναν ορισμένο σκοπό και δε σκεφτόμουνα τίποτα άλλο παρά να κάνω ό,τι μπορούσα καλύτερο μέσα στην αφέλεια και την εντιμότητά μου. Έτσι εξηγείται που διακινδύνευσα τη ζωή μου εκεί που ο θάνατος φαινόταν αναπόφευκτος, όταν προσδοκούσα να πετύχω ακόμα και το ένα χιλιοστό από ό,τι είχα ελπίσει`.
Πραγματικά εδώ έχουμε μιαν άλλη ίσως μοναδική περίπτωση ταξιδιώτη κι εξερευνητή, διαφορετική, που τα κίνητρά του δεν ήταν το κέρδος, η κατάκτηση, ο πλουτισμός ή απλά η τυχοδιωκτική και ανήσυχη φύση, αλλά η αγνή θρησκευτική προσήλωση στο καθήκον. Παρ` όλα αυτά η ματιά του παραμένει διεισδυτική, και καταγράφει με συνέπεια τα όσα καινούρια και παράξενα συναντάει στην πορεία του. Εκείνο που κάνει ακόμα πιο ενδιαφέρουσα την αφήγηση, που ας σημειωθεί είναι καταγραμμένη σε τρίτο πρόσωπο όπως συνηθιζόταν στα κινεζικά χρονικά της εποχής του, είναι, ότι είναι διάσπαρτη με μύθους και θρύλους γύρω από τη ζωή και τα θαύματα του Βούδα, πράγμα που αποτρέπει τη μονοτονία της γραφής.
Με λίγα λόγια `Τα Ταξίδια του Φα-χιεν` αποτελούν ένα ταξιδιωτικό χρονικό και ταυτόχρονα ένα φιλοσοφικό και θρησκευτικό οδοιπορικό, ένα οδοιπορικό ψυχής, που κράτησε περίπου δέκα χρόνια και που περικλείνει την εκπληκτική εμπειρία ενός ανθρώπου που διέσχισε τριάντα περίπου χώρες του μαγικού κόσμου της Ανατολής πριν 1600 χρόνια.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]