Τα πέντε διηγήματα του ανά χείρας βιβλίου, διαπλέουν τον χρόνο στην περίοδο 1965-1989. Τα πρόσωπα της αφήγησης παλινδρομούν από ένα παγιωμένο τραυματικό παρελθόν σ` ένα υπό διαμόρφωση άδηλο μέλλον, ενώ στο παρόν της αφήγησης αγωνίζονται για την επιβίωσή τους και αγωνιούν για την ερμηνεία του κόσμου. Η Εποχή ήταν άκαμπτα προσδιορισμένη. Η επιλογή στις πράξεις των προσώπων, με την επιβολή της ανάγκης, σχεδόν ανέφικτη. Έτσι τα πρόσωπα, δομώντας μιαν υποκειμενική άρνηση για κάθε κατάφαση, ζήσανε σε σύγκρουση με την Εποχή. Ο έρωτας έγινε αποχαιρετισμός. Ο ορίζοντας της ουτοπίας χαμένος.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
