Φαρφιρώ, Φαρφιρώ, με τον κόκκινο στρατό. Φαρφιρώ, Φαρφιρώ, πρόσεξε μην πεις το `ρρρο` και τρομάξεις τον εχθρό! Επιτέλους, η Φαρφιρώ αποφάσισε να πάει μαζί με τη μαμά της στον ορθοδοντικό και να φορέσει τα κόκκινα σιδεράκια της. Γιατί μόνο έτσι θα ίσιωναν τα δοντάκια της. Όμως ένα πράγμα τη βασάνιζε· θα άρεσε στους φίλους της, στον Πρόδρομο, στην Ελευθερία και στον Κύρο; Ή θα την κορόιδευαν και θα γελούσαν μαζί της όλοι οι συμμαθητές της;
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
