Η νέα σειρά έχει τριπλό στόχο: Να κάμει προσιτούς, πρώτα απ’ όλα στο ευρύ κοινό, τους ποιητές μας όσων τα έργα εκδόθηκαν παλαιότερα, αλλά σήμερα είτε μένουν ανέγγιχτα μέσα στη λήθη των αρχείων και των βιβλιοθηκών γιατί έχουν επανεκδοθεί μεν, αλλά ως βαρύτιμα «Άπαντα» είναι απλησίαστα, είτε έχουν γνωρίσει ανατυπώσεις - που αποκαλούνται «επανεκδόσεις» ή «νέες εκδόσεις», - οι οποίες δεν παρέχουν τα εχέγγυα μήτε για την πιστότητα, μήτε για την καλή επιλογή των ποιητικών κειμένων που περιλαμβάνουν. Ο δεύτερος στόχος είναι να ανθολογηθούν νεοέλληνες ποιητές, παλαιότεροι και σύγχρονοι, που το έργο τους βρίσκεται βέβαια στην αγορά και έχει εκδοθεί με την φροντίδα που του πρέπει, - ωστόσο ήρθε η ώρα να ξανακοιταχτεί με καινούργια ματιά: Καρυωτάκης, λόγου χάρη, ναι, Εμπειρίκος, πάλι ναι, αλλά ποιός Καρυωτάκης συγκινεί σήμερα; Και με ποιά κριτήρια θα περισυνέλεγε ο ανθολογητής τα καλύτερα, για το σύγχρονο αναγνωστικό κοινό, ποιήματα του Εμπειρίκου; Κι αλλιώς: σε ποιάν όψη της Ερωφίλης θα εστίαζε την προσοχή του ο αισθαντικός αναγνώστης της ποίησης, έτσι ώστε να προσπεράσει το ιστορικίστικο κοίταγμα και να έλθει σε άμεση επαφή με την λυρική ουσία της; Τρίτος στόχος - ο πιο ζητούμενος - είναι να φανερωθούν οι ποιητές που το έργο τους έμεινε παραγνωρισμένο έως άδικα υποτιμημένο μέχρι τις μέρες μας: Πόσο, άραγε, έχει εκτιμηθεί το «περίεργο» είδος ποίησης που έγραψε ο Γεώργιος Εξαρχόπουλος Ματθαίου - ή οι ώριμοι στίχοι του Αλέξανδρου Μάτσα;

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]