«Όταν πεισμώνει με κάτι ο Μονταλμπάνο, τίποτα δεν τον σταματάει». Αυτό το ξέρει καλά ο Αντρέα Καμιλλέρι, που εδώ και χρόνια μας διηγείται τις ιστορίες του αστυνόμου της Βιγκάτα. Μια λάθος λέξη, μια απότομη κίνηση, μια ασήμαντη λεπτομέρεια είναι αρκετή για να αρχίσει τις έρευνές του. Έτσι, αυτές οι καινούργιες ιστορίες ξεκινούν από μιαν αδιόρατη ρωγμή που υπάρχει στην «κανονική κατάσταση» κι εκεί είναι που ο αστυνόμος Μονταλμπάνο συναντάει τα πιο ασυνήθιστα και ετερογενή εγκλήματα: ηλικιωμένα ζευγάρια ηθοποιών σκηνοθετούν το μελλοντικό θάνατό τους και ερμηνεύουν τους ρόλους τους μέσα στο υπνοδωμάτιό τους, συνταξιούχοι διευθυντές εξαπατούν γενναιόδωρες πόρνες, άνθρωποι αθώοι μένουν χρόνια στη φυλακή και προμελετημένα εγκλήματα παρουσιάζονται ως ατυχήματα. . .
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
