Μ` ΕΛΑΦΡΑ ΒΗΜΑΤΑ
Μ` ελαφρά βήματα έρχεται η αγαπημένη μου,
χαράματα, όταν ξυπνάνε τα πουλιά.
Την παίρνει
αγιάζι τρυφερό, το εύθραυστο σώμα,
κι έρχεται να συνάξει τ` άνθη
κι ανάμεσα στη χλόη να πλανηθεί
κι απ` την πηγή
γαλάζιο, αμόλυντο, να πιει νερό.
Μ` ελαφρά βήματα έρχεται η αγαπημένη μου
κι εγώ,
το πιο τρελό από τα πουλιά, την τραγουδώ.
ΣΤΟΝ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗ
Εδώ είναι ένα κομμάτι σάρκα, αναγνώστη,
μια φέτα είναι ψυχής.
Πέρνα απαλά,
παρακαλώ σε, από σελίδα σε σελίδα,
από τη μια στροφή στην άλλη
των ποιημάτων
Πρόσεχε
μην τα πονέσεις.
(από τη συλλογή: "Αφαίμαξη `66 - `70")
