ΜΟΙΡΑ, ΙΙ
Τη θάλασσα/ και τον αγέρα ανάμεσά μας έβαλες./ Μα στις ψυχές ανάμεσα/ να βάλεις, τι μπορείς;/
Όσο δεν έχει η αυλαία πέσει/ κ` είμαστε οι δυό στον ίδιο γήινο χώρο,/ θα σε γυρεύω πάντα μέσα στο όνειρο-/ κι ας μην το μάντεψες ποτέ/ πως είν` αυτό Παράδεισος για μένα...
(από τη συλλογή "Η Ευρυδίκη στο φως", 1980)
