Στην καρδιά του χειμώνα, κάπου στη Δανία, σ` ένα μαιευτήριο, μερικές ετοιμόγεννες περιμένουν την ώρα του τοκετού: τη συναρπαστικότερη ανθρώπινη εμπειρία.
Ώρα προς ώρα, καταγράφονται τα συναισθήματα, οι σκέψεις, οι αισθήσεις τους, οι αγωνίες κι οι ελπίδες τους. Η συγγραφέας είναι μία από αυτές. Με θαυμαστή οξυδέρκεια παρακολουθεί όλα όσα συμβαίνουν γύρω της και μέσα της. Σε λίγες ώρες θα φέρει στον κόσμο μια καινούργια ζωή...
`Όταν αποφάσισα να γράψω τις εμπειρίες μου σχετικά με τον τοκετό, ανακάλυψα κατάπληκτη ότι το θέμα αυτό είναι ταμπού. Ψάχνοντας για άλλα βιβλία σχετικά με τον τοκετό βρήκα μόνον ειδυλλιακές περιγραφές ή εφιαλτικά κείμενα. Κι επιπλέον οι συγγραφείς ήταν πάντα εξωτερικοί παρατηρητές. Ποτέ μέχρι σήμερα, μια γυναίκα δεν καταπιάστηκε να περιγράψει η ίδια τον τοκετό της...`

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]