Είχαν περάσει πέντε χρόνια. Πέντε ολόκληρα χρόνια είχε να πατήσει το πόδι της πάνω σε τούτα τα πυρακτωμένα από τον ήλιο βότσαλα. Ξαπλωμένη σε αυτήν την παραλία της Χίου, που οι κάτοικοι ονομάζουν Μαύρα Βόλια, έκλεισε τα μάτια και αφουγκράστηκε το κύμα. Τούτη η θάλασσα υπήρξε σημείο αναφοράς για τη ζωή τριών δυναμικών γυναικών, τριών γενεών της οικογένειάς της, που δοκιμάστηκαν σκληρά. Ξεκίνησαν με όνειρα κι ελπίδες, χτυπήθηκαν από τα βόλια της ανατροπής, μαύρα και σκληρά όσο κι αυτά της παραλίας, διαψεύστηκαν στις προσδοκίες τους, αλλά επέζησαν. Μέσα στη χούφτα της κρατούσε ένα βότσαλο. Πάνω του ήταν χαραγμένο ένα όνομα. Είχε έρθει η ώρα να το δώσει σε κάποιον. Γύρισε την πλάτη της στη θάλασσα και με το κεφάλι ψηλά ξεκίνησε για το αρχοντικό.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]