Η παιδική ποίηση είναι ιδιαίτερα ευεργετική στη γλωσσογονική περίοδο, που θεωρείται πως είναι ως τα έξι πρώτα χρόνια της ζωής του ανθρώπου. Η ποίηση προσκαλεί τα παιδιά στον ιερό χορό των λέξεων σ` ένα πέταγμα με το παιχνίδι: `πετάει-πετάει ο νους!`. Αυτές είναι από τις πιο δημιουργικές στιγμές των παιδιών, όπου κάνουν την πραγματικότητα όνειρο και το όνειρο πραγματικότητα. Έτσι τα παιδιά νιώθουν ελεύθερα, αποκτούν ευχέρεια συνδυαστικής φαντασίας και τόλμη ψυχής. Μέσα από την ποίηση, πέρα από τη μαγεία που μπορούν να νιώσουν, μπορούν να διαισθανθούν τα προβλήματα του καιρού τους κι ακόμα να στοχαστούν και να αφουγκραστούν τη συνομιλία του σύμπαντος με τον άνθρωπο. Κι ακόμα η ποίηση με τις συμπυκνωμένες αισθήσεις της, το μέτρο, την αρμονία συντείνει στην εσωτερική γαλήνη και πληρότητα του παιδιού.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]