Η συνθετική ετερογένεια των κειμένων κάνει πολύ δύσκολη κάθε απόπειρα τυπολογίας. Μιλώντας, λοιπόν, λιγότερο για τύπους κειμένων και περισσότερο για πρότυπα ακολουθίας (αφηγηματικό, περιγραφικό, αποδεικτικό, επεξηγηματικό και διαλογικό), η μελέτη αυτή δίνει πρωτότυπες απαντήσεις καθώς εγγράφεται σε μία προοπτική γλωσσολογική και κειμενική, ανοιχτή τόσο στα διδάγματα της κλασικής ρητορικής όσο και στα δεδομένα της σύγχρονης έρευνας στο χώρο της γνωστικής ψυχολογίας.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
