`...άκουγα τα απαρηγόρητα νιαουρίσματα που έρχονταν από τη κουζίνα. Ο Σιμενόν μου έδειξε το δρόμο και τον ακολούθησα ως τη γωνία, όπου βρίσκονταν κουλουριασμένα επτά γατάκια. «Τι σημαίνει αυτό;» ρώτησα. «Είναι παιδιά μου, Ερέδια. Γεννήθηκαν πριν από μία βδομάδα.» «Δηλαδή, τώρα είσαι ανύπαντρος πατέρας;» «Είμαστε!» «Είμαστε;» «Δεν θυμάσαι που σου μίλησα για μια Γκαγέτα που κυκλοφορούσε στις στέγες;» «Η χοντρή γάτα που έχουν οι συγγραφείς στον τρίτο;» «Ναι. Η αναθεματισμένη παράτησε τα μικρά της πεταμένα.» «Να πάρει η οργή, Σιμενόν! Η απελευθέρωση της γυναίκας έχει φτάσει στα άκρα» είπα κι άνοιξα το ψυγείο να βγάλω ένα κουτί γάλα`.
Τα «Επτά παιδιά του Σιμενόν» αποτελούν το έβδομο βιβλίο του συγγραφέα, που θεωρείται ο ανανεωτής του αστυνομικού μυθιστορήματος στη Λατινική Αμερική. Ο κεντρικός ήρωας όλων των μυθιστορημάτων του Ετερόβικ είναι ο μοναχικός ντετέκτιβ Ερέδια, επιρρεπής στο αλκοόλ, στα μπολερό, στις ιπποδρομίες και στα μυθιστορήματα του Ονέτι και του Χεμινγουέι.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]