(. . .) Καθώς η ταξιθέτηση των συγγραφέων υπακούει στο έτος γέννησης του καθενός, ο αναγνώστης θα έχει την ευχέρεια να παρακολουθήσει: α) Την πορεία του στοχαστικού, δοκιμιακού λογοτεχνικού λόγου από γενιά σε γενιά, από εποχή σε εποχή, και τις μεταλλαγές του β) Την διαφορετική προσέγγιση, πάλι από γενιά σε γενιά, των ίδιων ζητημάτων - πόλων που καθορίσαμε και να χαρεί μιαν ωρίμανση προσαρμογής προς την διερεύνηση των θεμάτων που πραγματεύεται ο λόγος αυτός, και προς τα ύψη, και προς τα βάθη, και προς μία διάνοιξη παγκοσμιότητας που δεν είχε γνωρίσει ως τις αρχές του 20ού αιώνα. Για να κατορθωθεί η επίτευξη των δύο αυτών σκοπών χρειάστηκε εξ αρχής να μην επιλεγούν μόνο αυτοτελή δοκίμια αλλά και αποσπάσματα εκτενέστερων δοκιμιών και θραύσματα κειμένων, ώστε να φανεί ευκρινέστερα η πορεία του δοκιμιακού στοχασμού, ως γεγονός κυριότατα της ύπαρξης του συγγραφέα. Και διότι έπρεπε να πιστοποιηθεί όχι μονάχα η αλήθεια η ουσιώδης του λόγου του, αλλά και η ευγένεια της ομορφιάς του, το λογοτεχνικό του ήθος. Τέλος μερικών δοκιμιογράφων του 20ού αιώνα που κρίθηκαν καθοριστικοί για την πορεία του είδους στην Λογοτεχνία μας, έχουν συμπεριληφθεί δύο ή και τρία κείμενα για να αποδοθεί η δικαιοσύνη (. . .)

[Απόσπασμα από το κείμενο της εισαγωγής της έκδοσης]